چرا فرزندم زبان یاد نمی‌گیرد؟ ۷ دلیل مهم بی‌علاقگی کودکان به یادگیری زبان
فرزندتان علاقه‌ای به یادگیری زبان دوم ندارد؟
طی سالها تدریس به کودکان و تعامل با والدین متوجه شدم کدام دسته از کودکان نتایج مثبتی در زمینه یادگیری زبان کسب می کنند و کدام دسته از زبان انگلیسی زده شده اند و علاقه ای نشان نمی دهند. اگر شما هم والدی هستید که به دنبال شیوه درست یادگیری فرزندتان هستید، قبل از هر اقدامی، این مقاله را مطالعه کنید چرا که آزموده را آزمودن خطاست. با آگاهی هرچه بیشتر، فرزندتان را در مسیر درست قرار دهید تا بتواند در آینده از مزایای تسلط بر زبان انگلیسی بهره مند شود. در این مقاله، با ۷ دلیل رایج بی‌میلی کودکان به یادگیری زبان آشنا می شویم و راهکارهای موثری را برای ایجاد انگیزه در فرزند دلبندتان ارائه می کنیم.
چرا فرزندم دل به یادگیری زبان نمی‌دهد؟
یادگیری زبان دوم یکی از ارزشمندترین مهارت‌هایی است که می‌تواند درهای زیادی را به روی آینده‌ی کودک باز کند. اما شاید شما هم والدینی باشید که با وجود ثبت‌نام فرزندتان در کلاس‌های زبان، هنوز از پیشرفت او رضایت ندارید یا احساس می‌کنید کودکتان هیچ علاقه‌ای به زبان نشان نمی‌دهد. در ادامه به مواردی اشاره می کنیم که کودک مدتی تجربه یادگیری زبان انگلیسی را داشته و بعد میلی به ادامه ندارد. پس این مقاله مناسب دو دسته از والدین است:
- والدینی که به دنبال راهکار برای وضعیت موجود هستند؛
- والدینی که در آغاز راه هستند؛
پس با سرزمین ترجمه همراه باشید 🙂
۱. نداشتن انگیزه درونی
کودکانی که دلیل روشنی برای یادگیری زبان ندارند، اغلب آن را بی‌فایده می‌بینند. وقتی یادگیری زبان برایشان صرفاً یک اجبار باشد، طبیعتاً دل به کار نمی‌دهند.
راهکار: به کودک نشان دهید که زبان می‌تواند دریچه‌ای باشد برای بازی، ارتباط با دوستان جدید، تماشای فیلم‌های جالب یا حتی سفر به کشورهای دیگر.
۲. شیوه‌ی آموزش خشک و غیرجذاب
اگر کلاس‌های زبان صرفاً مبتنی بر حفظ لغات و دستور زبان باشند، کودک خیلی زود خسته و دلزده می‌شود.
راهکار: استفاده از بازی، داستان، آهنگ، نقاشی و حتی آشپزی به زبان انگلیسی می‌تواند یادگیری را برای کودک به تجربه‌ای شیرین تبدیل کند.
۳. مقایسه با دیگران
مقایسه کردن کودک با هم‌کلاسی‌ها یا خواهر و برادرش باعث کاهش اعتمادبه‌نفس او می‌شود و یادگیری را به تجربه‌ای تلخ تبدیل می‌کند.
راهکار: پیشرفت هر کودک را فقط با خودش مقایسه کنید و موفقیت‌های کوچک او را تحسین نمایید.
۴. فشار بیش از حد والدین
اصرار و فشار بی‌وقفه ممکن است نتیجه‌ی عکس بدهد و مقاومت کودک را افزایش دهد.
راهکار: به جای فشار، محیطی آرام و بدون استرس برای یادگیری ایجاد کنید. گاهی لازم است کمی فاصله بگیرید تا کودک دوباره با میل خودش به سمت زبان بیاید.
۵. نداشتن الگوی خوب
اگر کودک در اطراف خود کسی را نبیند که با علاقه زبان یاد می‌گیرد یا استفاده می‌کند، انگیزه‌ی کافی نخواهد داشت.
راهکار: خودتان با اشتیاق از زبان استفاده کنید. حتی اگر در سطح پایه هستید، اجازه دهید کودک شما را در حال یادگیری ببیند.
۶. نبود هدف مشخص
کودک نمی‌داند چرا باید زبان یاد بگیرد یا قرار است این مهارت در چه زمینه‌هایی به کارش بیاید.
راهکار: با تعیین اهداف کوچک و ملموس مثل «دیدن یک انیمیشن بدون زیرنویس» یا «سلام کردن به یک دوست خارجی»، مسیر یادگیری را برای او جذاب‌تر کنید.
۷. مشکلات احساسی یا روانی
گاهی اوقات بی‌میلی به زبان نشانه‌ی یک مشکل عمیق‌تر مثل اضطراب، عدم تمرکز یا مسائل خانوادگی است. شاید کودک اینگونه شرطی شده است که من والدینی سخت گیر دارم و همیشه در خصوص نمرات مدرسه و انجام تکالیفم به من امر و نهی می کنند. پس اگر به یک کلاس جدید بروم، برای خودم دردسر جدیدی ایجاد کرده ام. فرزندتان از سیاست بی میلی وارد می شود تا از این دردسر جدید خود را برهاند و آزاد باشد. کنترل گری و اضطراب والدین، به فرزند منتقل می شود. در نتیجه، کودک تان ترجیح می دهد به جای اینکه وقت خود را با انجام کار مفیدی مثل یادگیری زبان سپری کند، سرش مدام در گوشی باشد.
راهکار: در صورت مشاهده‌ی علائم نگران‌کننده، با یک مشاور کودک صحبت کنید و فضای عاطفی خانه را بررسی نمایید.
نتیجه‌گیری
اگر فرزندتان علاقه‌ای به یادگیری زبان نشان نمی‌دهد، ناامید نشوید. این بی‌علاقگی اغلب ریشه در محیط، روش آموزش یا احساسات کودک دارد و با تغییرات کوچک اما هوشمندانه می‌توان آن را به اشتیاق تبدیل کرد.
یادتان باشد: یادگیری زبان باید برای کودک تجربه‌ای لذت‌بخش، معنادار و اختیاری باشد. درست مثل زمانی که از شما زبان مادری را آموخت.
تجربه شخصی من نشان داده، والدینی که در مسیر یادگیری زبان دوم
- به کودکشان فشار نمی آوردند؛
- نتیجه محور و نمره محور نبودند؛
- مداخله نکردند بلکه با او همراه و همدل بودند؛ و
- به فرزندشان اجازه می دادند که با فراغ بال و آسودگی، از یادگیری زبان لذت ببرد،
هم اکنون که فرزندشان به مرحله نوجوانی رسیده است، با اعتماد به نفس کافی به زبان دوم تسلط دارد. این دسته از والدین معتقدند که فرزندشان باید کودکی کند. آنها نمی خواهند صرفا به خاطر تسلط بر زبان دوم، به کودکی فرزندشان آسیب بزنند. این والدین، بستر را برای رشد فرزندشان فراهم می کنند. و اتفاقا این فراغ بال به کودک اجازه رشد می دهد.
دوران کودکی سنین طلایی برای یادگیری اکثر مهارت هاست، از جمله مهارت زبان انگلیسی. امیدوارم این مقاله برای والدینی که می خواهند کودک دوزبانه پرورش دهند، مفید بوده باشد. اگر به دنبال راهکارهای خلاقانه برای افزایش علاقه کودکتان به زبان هستید، صفحه‌ی ما را دنبال کنید و از ایده‌های کاربردی ما در آموزش زبان به کودکان بهره‌مند شوید.
گفتگوهای روزمره مادر و فرزندی به انگلیسی
آموزش زبان انگلیسی به کودکان در خانه — راهنمای جامع برای والدین
دیدگاهتان را بنویسید